تعریف جدید فقر آموزشی و وضعیت ما!
فقر، نداشتنِ آگاهیست و تلاشهای آگاهانه برای ریشهکنی فقر فرهنگی در جامعه، اثرات مثبت و پایداری خواهد داشت که منتهی به شرایط اجتماعی بهتر برای مردم خواهد شد. بهرحال هر اتفاق خوبی از یک جایی شروع شده و بنیاد هم در ادامهی برنامههای فرهنگی خود برای آگاهسازی، نشستهای تخصصی را با حضور افراد کارشناس و باتجربهی دغدغهمند آغاز کرده است تا مسائل و مشکلات مربوط به زندگی فردی و اجتماعی را به چالش بکشد، به این امید که از میان بحث و گفتگوها، برای اذهان عمومی، مسئله و دغدغهای ایجاد کند و به روزنه و راهحلی برسد.
دکتر حمید همتآبادی(استاد دانشگاه، پژوهشگر و فعال اجتماعی) سخنران این نشست بود که در آغاز به تعریفی متفاوت از فقر پرداخت و اشاره داشت که: « من از وقتی که با دیدگاه آمارتیاسن آشنا شدم متوجه شدم که باید نگاه جدیدی به فقر داشت. آمارتیاسن میاد یک مدل تازهای به فقر نگاه میکنه. ما تا الان میگفتیم که فقیر کسی که از امکانات رفاهی و بهتر زیستن مثل غذا، مسکن، دارو و یا درآمدی که براش امنیتی ایجاد کنه، محرومه. آمارتیاسن میاد میگه که فقر؛ محقق نشدن توانمندیها و نداشتن بعضی مهارتهاست. یعنی ممکنه شخص شرایط مالی خوبی داشته باشه ولی فقیر باشه. در واقع بر اساس این تعریف همهی ما اگه بخشهایی از وجودمون محقق نشده، به شکلی فقیر هستیم و نیازمند این هستیم که یه بازنگری در مورد خودمون داشته باشیم. از طرفی به هر میزان که ما به بقیه امکان بدیم که خودشون رو محقق کنن، کمک کردیم که از تلهی فقر دربیان و شرایط بهتری رو تجربه کنن. متاسفانه جامعه ما، سیستم تعلیم و تربیتِ ما، یه سیستم فقیر سازه! به استعدادها خیلی توجه نداره. در این سیستم یک دستورالعمل یکسان برای پیشرفت همه وجود داره. در واقع انگار بچهها رو به شکل سیستماتیک فقیر میکنیم، دچار فقر آموزشی. اینکه یک محتوای آموزشی بدون ارتباط با جغرافیایی که بچهها درش زندگی میکنن، بدون ارتباط با شرایط مختلف دانشآموز، ارائه میشه خودش آسیب زننده و بیثمره.»
چرخه فقر و راههای شکستن آن را از اینجا بخوانید.
«ما دوتا دیدگاه رقیب در مورد فقر داریم. یک دیدگاه میگه افراد درگیر تلهی فقر هستن و ما باید اونا رو نجات بدیم. بنابراین هرچی بتونیم دست افراد رو بگیریم کمکشون کردیم. مثلا همین فقر آموزشی، هرچی به آموزش فرد کمک کنیم زودتر از دام فقر بیرون میاد. دیدگاه رقیب میگه که نه، خود این کمکها منشاء وابسته شدن فقرا و ادامهی فقره. بهرحال این وسط توانمندسازی دارای محور معطوف به توانایی بچهها و آموزش، نسبت به شکلهای دیگهای که وجود داره در جامعه، یکی از تروتمیزترین و مناسبترین نوع کمکها و همراهیها هستش.»
«برگردیم به آموزشوپرورش و فقر آموزشی، فقر آموزشی در واقع همون محرومیت از یادگیریه، ولی واقعیتی که وجود داره اینه که آموزشوپرورش ما حتی در بهترین حالتش، توانمندساز نیست و خیلی وقتها مانع رشد، هم میشه…»
«مسئلهی دیگه اینه که راهحلها از خود ما شروع میشه. در واقع تغییرات بنیادی، جالبه و زیباست ولی تقریبا غیرممکنه و نمیشه! شما وقتی تاریخ توسعه رو نگاه میکنین میبینین که از تجمع کارهای کوچیکه که یک کار بزرگ شکل میگیره. یعنی فکر نکنین که مثلا راهحل، دست اون کسیه که نشسته جای وزیر و مدیریت میکنه نه، از خود ماها شروع میشه و باید همین تشکلهای مردمی رو جدی گرفت.»
«بهرحال مسئلهی مهمی که باید بهش توجه داشت اینه که فقر هر مشکلی رو تشدید میکنه؛ اعتیاد، مشکلات خانوادگی، نبود آموزش و مسائلی از این دست. بنابراین مقابله با فقر به هرشکلی، یک ضرورته.»
در ادامه نشست، مباحث مطرح شده بیشتر بررسی شد و شرکتکنندگان و حضار هم مشارکت کرده و وارد گفتگو شدند و بعضی از افراد که فعالیت میدانی در این زمینه داشتند از تجربیات و خاطراتشان گفتند. شما عزیزان در صورت تمایل به استفاده از مطالب کامل، میتوانید فیلم نشست را در کانال آپارات بنیاد حرکت انسانی تماشا کنید و ممنون میشویم که ما را از نظرات و پیشنهادهایتان بهرهمند کنید.
بدون دیدگاه