بنیاد حرکت انسانی معتقد است؛ مهمترین راهکار برای پیشگیری از گسترش فقر مطلق عبارت است از: بازتوزیع منابع ثروت به سمت گروهی که حتی توان تأمین حداقل معاش خود را ندارند. گروه مبتلا به فقر مطلق به هیچ عنوان توان تولید یا ارائه خدمات منجر به تأمین معاش خود را در هیچ شرایطی ندارد. بازتوزیع منابع به شکلی که درصد مشخصی از منابع گروه برخوردار برای پیشگیری از ابتلای جامعه به فقر مطلق اختصاص داده شود، در کمترین حالت به منزله‌ی حق بیمه‌ای است که نه از یک خسارت فردی که از یک فاجعه عمومی پیشگیری می‌کند.